Het gemeentehuis van Castricum had door een fusie behoefte aan een uit­breiding. Het huidige gebouw uit 1982 kan met enkele ingrepen gerenoveerd worden en nieuwbouw van 1600 m² wordt toegevoegd.

De spanning van het ontwerp zit in de ruimte die het oude en nieuwe gebouw omsluiten. Deze ruimte is de spil van het ontwerp. Een groot dak overdekt deze ruimte en de openbare functies in de nieuwe vleugel worden als het ware ‘inge­pakt’. Hierdoor ontstaat een plek waar alle functies van het gebouw bij de hal betrok­ken worden. Dit ‘inpakken’ wordt ook in de architectuur tot uiting gebracht door het silhouet van het oude gebouw in een gevellijn uit te drukken. Een dynamisch geheel van dak, massa en trap vouwt zich om de hal heen, die geheel transparant blijft. Een doorsnede van het gebouw uit zich zo naar de stad toe. De verschillende programmaonderdelen zoals de raadzaal zijn vanaf de straat te herkennen en een modern, open, transparant gebouw laat zijn interieur aan Castricum zien.

Het plan voor het gemeentehuis Castricum draait geheel om de centrale hal. Deze grote ruimte is een ontmoetingsplek, een werk­plek, een plek voor emoties en een verkeersplek tegelijkertijd: vergelijkbaar met de lobby van een hotel. Programmatisch kan het hele publiekscentrum er in verwerkt worden. De balies, de spreekkamers en de wachtruimte zijn losse sculpturale elementen in de hal en brengen de grootte van de hal naar menselijke proporties. De verschillende niveaus in de hal zorgen voor een spannende ruimte waar kijken en bekijken een spel wordt. Activiteit aan de wanden, het café bovenin en de grote staatsietrap die van de raadzaal naar beneden voert zijn allen elementen voor de thea­trale benadering van deze representatieve entree van het gebouw.